Przeważnie zaczyna się niewinnie – zauważamy niepozornie wyglądające prześwity zlokalizowane w jednym lub kilku miejscach na głowie. Z czasem nieestetyczne, pozbawione włosów obszary powiększają się i rozsiewają po całej głowie, a nawet ciele. To może być łysienie plackowate.
Kogo najczęściej dotyka łysienie plackowate?
Na łysienie plackowate chorują kobiety i mężczyźni w każdym wieku. Choroba najczęściej daje o sobie znać już w dzieciństwie lub okresie dojrzewania. Łysienie plackowate swoją nazwę zawdzięcza specyficznym objawom. Osoba dotknięta tym schorzeniem zauważa na głowie pozbawione włosów obszary o owalnych kształtach. Z biegiem czasu ognisk choroby jest coraz więcej. Nierzadko objawy choroby pojawiają się nie tylko na głowie, ale również na rękach, klatce piersiowej, rzęsach, brwiach, w okolicach intymnych.
Przyczyny choroby
Łysienie plackowate jest jedną z najczęściej występujących chorób związanych z wypadaniem włosów. Niestety, do tej pory nie udało się jednoznacznie określić przyczyn zaburzeń. Specjaliści zauważają, że łysienie plackowate może mieć podłoże genetyczne. Czynnikiem wywołującym chorobę często jest bardzo silny stres, nieprawidłowości w pracy gruczołów dokrewnych, zaburzenia hormonalne lub stany zapalne.
Jak bronić się przed chorobą?
Osoby, które zauważą u siebie niepokojące symptomy, powinny niezwłocznie udać się do dermatologa lub trychologa. Choroba ma charakterystyczny przebieg, co znacząco ułatwia postawienie diagnozy. Leczenie łysienia plackowatego może przybierać różne formy. Lekarze zazwyczaj zalecają pacjentom wcieranie miejscowo minoksydylu pobudzającego porost włosów, doustne przyjmowanie leków działających immunosupresyjnie i przeciwzapalnie, immunoterapię miejscową, fotochemioterapię lub krioterapię. Przed rozpoczęciem kuracji należy uzbroić się w cierpliwość – walka z łysieniem plackowatym zazwyczaj jest długotrwała.
